Herkesin başarısı mutluluğu kendine ama paylaştıkça çoğalacağını da anlamaz insanoğlu.. Yüzüne güler, sevinir gibi yapar da “Neden ben onun yerinde değilim?” diye içlenir. İçlendikçe şişer içi sonra çat diye bir ses, bakmışsın çatlıyor  birileri ortadan ikiye…

Gizli bir savaş hali var insanlarda… En mutlu ben olayım, en aşık ben, en başarılı ben, en iyi anne ben, en iyi eş ben, ben ben ben! Sen ben derken bencil oluyorsun da fark edemiyorsun, yazık sana. Ömrünü tüketiyorsun, dost tüketiyorsun, aileni tüketiyorsun…

Paylaşmayı bilseniz birazcık… Bugün bana gelen mutluluk belki yarın daha güzeli ile senin olacak… Sabır yok, takdir etmek yok, şükretmek yok artık…

Benim için sorun yok … İster çatlayın ister patlayın. Gerçek yüzlerinizi daha çok seviyorum. Yara bandım yok ayrılan yerlerinizi yapıştırmaya. Eh onunda kusuruna bakmayın artık.  ?