Çevremde sosyal medya hastalığı yüzünden kendi hayatından olan birçok tanıdığım var. Hayatını fotoğraf karelerine sığdırmış, sevilmeyi “like” almakla eşdeğer gören, arkadaş listesinde sayı arttıkça sosyal çevresini geniş sanan, kendini beğenmeyen ama beğenilmek için çabalayan bir sürü hayat…

Şimdi sevgili arkadaşlar, nacizane size birkaç öneri de bulunmak istiyorum. İçinde biraz sitem de olabilir… ?

Madde 1. Telefonu elinizden yavaşça bırakın. Derin bir nefes alın. Kim olduğunuzu hatırlayın. Beğeni  almak için değil de gerçekten neleri sevdiğinizi bir düşünün. En çok deniz fotoğrafına “like” geliyor diye sevdiğin kış mevsiminden vazgeçme mesela… Seni sen yapan gerçek beğenilerin! Sanal beğenin az diye zevksiz olmuyorsun önce bu konuda anlaşalım.

Madde 2. Güzel çıkma derdine çekildiğiniz sayısını hesaplayamadığınız fotoğrafları bir kenara koyalım. İçten güldüğünüz, gözlerin görünmediği, ağız ve burnun yer değiştirdiği fotoğraflarınızı düşünün. İnanın onlar hepsinden güzel! Dudaklarımı bükeyim,  kaslarımı göstereyim derken garip bir şey oluyorsunuz.

Madde 3.

Listende görmekten hoşlanmadığın kişileri çıkarsana? Her gördüğünde sinirini bozuyor ya da  seni mutsuz ediyorsa sırf kuru kalabalık için tutmana değer mi? Hadi önce oradan çıkar sonra da hayatından! İnan çok mutlu hissedeceksin kendini. Varlığı mutluluk vermeyenin yokluğu huzur verir dene derim ?  Listende sayı artacak diye sinir katsayını arttırma.

Madde 4. Birinden hoşlandın “stalk” yap, birini sevmedin “stalk” yap, o kimmiş bu kimmiş stalk yap, bak Allah’ım bak! Sonunda bu bilgiler ile nereye varıyoruz, vardık napıyoruz ? Başka hayatlara konsantre olmaktan kendi hayatını kaçırdın değdi mi?  Aynı gün ve saati tekrar yaşayamadığımıza göre kendinle ilgilen, gelecek günlere kendini anlatacağın anıların olsun.

Madde 5. Israrla bunları yapmaya devam edeceğim diyorsan ona da saygı duyuyorum. Yapacak bir şey yok, aynı olmak zorunda değiliz. Tek isteğim, kendini unutma. Fotoğraflar, videolar arasında gerçek çok az, sevdiklerin yanında seni bekliyor aslında..

Bana gelince; elimi bırakmayan çok güzel bir ailem, sanal değil gerçekte çok güzel dostlarım, kardeşten ötelerim var. Sevdiğim şeyleri paylaşıyorum, rahatsız olan takip etmez çok takmıyorum. Canım nasıl istiyorsa öyle yaşıyor, ne yapmak istiyorsam onu yapıyorum.  Sevdiklerim ve sevenlerim benimle, istemeyenler uzakta mutlu mesut yaşıyoruz. Sonuç olarak;  kendi için yaşayan herkes çok güzel bence!  Size buradan bir sürü “like” ?))